การประเมินประเด็นสำคัญด้านความยั่งยืน

1. การระบุประเด็นสำคัญของผู้มีส่วนได้เสีย

ระบุประเด็นสำคัญที่อาจส่งผลกระทบต่อการสร้างคุณค่าขององค์กรตลอดห่วงโซ่คุณค่าของธุรกิจ โดยพิจารณาจากการวิเคราะห์บริบทความยั่งยืนทั้งจากปัจจัยภายในและปัจจัยภายนอก โดยปัจจัยภายใน ประกอบด้วย ประเด็นความเสี่ยง ทิศทางกลยุทธ์ เป้าหมายทางธุรกิจ และความต้องการความคาดหวังและความกังวลของผู้มีส่วนได้เสียทุกกลุ่ม และปัจจัยภายนอก ได้แก่ กรอบการรายงานความยั่งยืนตามมาตรฐานสากล ประเด็นด้านการพัฒนาที่ยั่งยืนขององค์กรสหประชาชาติ ประเด็นสำคัญอื่นในอุตสาหกรรมเดียวกันหรืออุสาหกรรมที่เกี่ยวเนื่อง รวมถึงแนวโน้มของประเทศไทยและของโลก ที่ส่งผลกระทบต่อธุรกิจในระดับต่าง ๆ โดยแบ่งเป็น 3 ประเด็นหลัก ได้แก่

2. การจัดลำดับความสำคัญ

นำประเด็นสำคัญที่ระบุได้ มาจัดลำดับความสำคัญจากการพิจารณาโอกาสและผลกระทบต่อการสร้างคุณค่าที่อาจส่งผลกระทบต่อการดำเนินธุรกิจและกลุ่มผู้มีส่วนได้เสียทุกกลุ่ม โดยคณะทำงานเพื่อการพัฒนาองค์กรสู่ความยั่งยืน ซึ่งจัดกลุ่มระดับความสำคัญแต่ละประเด็นในระดับสูง (Tier1) คือ ประเด็นที่กลุ่มผู้มีส่วนได้เสียหลักให้ความสนใจมาก และอาจก่อให้เกิดความเสี่ยงต่อองค์กรสูง ระดับปานกลาง (Tier2) คือ ประเด็นที่กลุ่มผู้มีส่วนได้เสียหลักให้ความสนใจ และอาจก่อให้เกิดความเสี่ยงต่อองค์กร และ ระดับต่ำ (Tier3) คือ ประเด็นที่กลุ่มผู้มีส่วนได้เสียให้ความสนใจน้อย และอาจไม่ก่อให้เกิดความเสี่ยงต่อองค์กร โดยนำมาจัดทำตารางการวิเคราะห์ประเด็นสำคัญ (Materiality Matrix) โดย

แกนแนวตั้ง : ประเด็นที่อาจเกิดผลกระทบและมีความสำคัญต่อผู้มีส่วนได้เสีย

แกนแนวตั้ง : ประเด็นที่อาจเกิดผลกระทบและมีความสำคัญต่อธุรกิจ

3. การทวนสอบประเด็นที่สำคัญ

ทวนสอบความถูกต้องและความครบถ้วนของประเด็นที่มีนัยสำคัญ โดยคณะทำงานเพื่อการพัฒนาองค์กรสู่ความยั่งยืนแล้วจึงนำประเด็นที่ผ่านการทวนสอบแล้ว เสนอต่อคณะกรรมการกำกับดูแลกิจการที่ดีและการพัฒนาอย่างยั่งยืน และคณะกรรมการบริษัท เพื่อพิจารณาอนุมัติและยืนยันประเด็น และจัดทำแผนดำเนินงานด้านความยั่งยืน รวมถึงแผนการบริหารความเสี่ยงองค์กร ผ่านการเห็นชอบจากผู้บริหารระดับสูง โดยมีประธานเจ้าหน้าที่บริหารเป็นประธานในการลงมติเห็นชอบ เพื่อดำเนินการตอบสนองต่อความคาดหวังผู้มีส่วนได้เสีย และพัฒนาอย่างต่อเนื่อง